این متن قسمتی از پایان نامه کارشناسی ارشد آقای جعفر افشارنیا در رشته حقوق بین الملل با موضوع امکان توسل به دفاع مشروع در مبارزه با تروریسم با مطالعه موردی مبارزه ترکیه با گروه تروریستی حزب کارگران کردستان می باشد که در سال ۱۳۸۹ دفاع نموده است .
روزشمار وقايع مهم گروه تروريستس پ.ك.ك
1 – 27 اكتبر 1978: گروه تروريستي پ.ك.ك (حزب كارگران كردستان) در روستاي فيس از توابع دياربكر اولين كنگره خود را اعلام موجوديت كرد. پ.ك.ك با ايدئولوای ماركسيستی – لنينيستی در اين تاريخ به وجود آمد.
2 – 1982: در كنگره گروه در سوريه، تشتت افكار نمودهاي عيني خود را نشان داد. همچنين حزب کارگران کوردستان در شكل گيری ديگر گروههای تروريستی علاوه بر كمكهای تئوريك، در زمينه اجرايی نيز به آنها كمك كردند.
3 – 1984: در اين سال حزب کارگران کردستان ساختار خود را تغيير داد. اوجالان با بيان الگوبرداری از انقلاب مردمی در زمان مائو، با كمك سوريه در جنوب شرقی تركيه دست به اقدامات تروريستی زد. همچنين اين سال شروع ترورهای محلی و افزايش آن نيز می باشد.
4 – 5 آگوست 1984 (حملات تروريستی شمدينلی و اروح): در اين تاريخ شبه نظاميان حزب کارگران کوردستان به يك پاسگاه در نزديكی سييرت حمله كردند. ستاد فرماندهی ارتش تركيه با بيان حمله فوق كشته شدن يك تن و زخمی شدن 6 نظامی و 3 غير نظامی ديگر را تأييد كرد. در حمله ای ديگر در سمت شميدنلی از توابع حكاری، موجب كشته شدن 3 تن از درجه داران ارتش تركيه شد. اين اولين عمليات تروريستی بزرگ پ.ك.ك بود و از اين به بعد از استراتژی Gerilla (پارتیزانی )بهره می برد.
5 – 23 ژانويه 1987: در حمله «ميديات» توسط پ.ك.ك 10 شهروند تركيه كشته شدند.
6 – 27 ژانويه 1987: از اين تاريخ به بعد نگهبانان روستايی نيز در ليست افراد مدنظر حزب کارگران کردستان جهت انجام عمليات تروريستی قرار گرفت.
7 – 30 ژوئن 1987: در قتل عام افراد روستای پينارجيك از توابع شهرستان عؤمرلی 16 كودك، 6 زن، 8 مرد كشه شدند. اوجالان بعد از اين حادثه گفت: «بكشيد تا نفوذ و اتوريته كسب كنيم».
8 – 9 مي 1988: در اقدامی تروريستی در نوسايبين از توابع استان ماردين؛ 8 فرزند يك خانواده، 2 زن و در مجموع 11 نفر را به قتل رساندند و 2 بچه به شدت زخمی شدند. 3 نفر كه توسط عوامل حزب کارگران کوردستان ربوده شده بودند كشته شدند.
9 – 1988: حسين ييلديريم مقام ارشد گروه در اروپا اختلافات فكری خود را با اوجالان اعلام كرد.
10 – 26 نوامبر 1989: در روستای ايكی ياكا از توابع شهرستان يوكسك اووا 21 نفر كشته شدند. مقامات تركیه با بيان مطلب فوق اعلام كردند كه اين افراد پس از اقدام تروريستی خود كه قصد خروج از كشور را داشتند 9 چوپان را به همراه 70 گوسفند با خود بردند.
12 – 11 ژوئن 1990: در اقدام تروريستی گروه در روستای چئوريملی از توابع استان شيرناك 27 نفر كشته شدند. 12 تن از كشته شدگان بچه و 7 نفر آنها زن بودند. در درگيری با تروريستهای حزب کارگران کوردستان نيز 4 نگهبان روستايي كشته شدند.
13 – 14 جولای 1991: عناصر تروريستی طی عملياتی در توابع استان كاهارمان ماراش 9 نفر در بين آنها زن و بچه نيز مشاهده میشد به قتل رساندند. تروريس ها پس از آن اجساد را نيز سوزاندند.
14 – 25 دسامبر 1991: تظاهرات عده ای منسوب به حزب کارگران کردستان در قسمت باكيركؤی در استانبول و استفاده آنها از مواد منفجره باعث به آتش كشيده شدن يك مركز خريد شد كه در نتيجه آن 11 نفر كشته و 17 نفر ديگر زخمي شدند.
15 – 11 ژوئن 1992: در شهرستان تاتوان از توابع بيتليس تروريستها با سد كردن راه يك مينی بوس هر 13 مسافر آن را كشتند.
16- 27 ژوئن 1992: در روستای يولاچ از توابع سيلوان، تروريستها پس از خارج كردن مردم از مسجد 11 نفر از آنها را كشتند.
17 – 5 سپتامبر 1992: 7 نفر در جاده بينگول – گئنج به ضرب گلوله حزب کارگران کردستان كشته شدند.
18 – 15 سپتامبر 1992: در بمب گذاری يك عدد مينی بوس در موزلوك از توابع باتمان 10 نفر از جمله 4 نگهبان روستايی كشته و 6 نفر ديگر نيز زخمی شدند.
19 – 11 اکتبر 1992: تروريستها روستای جويزدالی از توابع بيتليس را به آتش كشيدند و 30 نفر كه در بين آنها زن و بچه نيز بودند را كشتند و 25 نفر ديگر زخمی شدند.
20 – 6 ژولای 1993 (قتل عام باش باغلار): تروريستهای حزب کارگران کوردستان با آتش كشيدن روستای باش باغلار از توابع ارزينجان 28 نفر كه در ميان آنها زنان نيز ديده ميشدند كشتند و 3 نفر زخمی شدند.
21 – 4 آگوست 1993: تروريستها در بيتليس با متوقف كردن 2 عدد مينی بوس 15 نفر را كشتند و 13 نفر نيز زخمی شدند.
22 – 14 آگوست 1993: يك روز مانده به 15 آگوست يعني سالروز آغاز حملات تروريست حزب کارگان کوردستان در تظاهراتی كه در قارص اتفاق افتاد و در نتيجه حوادث بعد از آن 9 نفر كشته و 51 نفر زخمی شدند.
23 - 25 اكتبر 1993: در شهرستان جات از توابع ارزروم تروريستها عده ای را در قهوه خانه جمع كرده و پس از سخنان تحقيرآميز 35 نفر كه در بين آنها زن و بچه و پير نيز ديده می شدند كشتند.
24 – 12 فوريه 1994: در بمب گذاری ايستگاه قطار در استانبول 5 نفر كشته و 29 نفر زخمی شدند.
25 – 19 مارس 1995: در حمله به يك اتوبوس نظامی در تونجلي 19 سرباز كشته و 10 نفر نيز زخمی شدند.
26 – 22 ژوئن 1996 : تروريستها با نفوذ در استوديوی تلویزیونی 6 نفر را كشته و 14 نفر را زخمی كردند.
27 – 25 اكتبر 1996: در بمب گذاری در جلوی مقر پليس امنيتی شهر آدانا 4 نفر از جمله 3 پليس كشته شدند و 12 نفر نيز زخمی شدند.
28 – 1998: در پی فشارهاي دولت تركيه به سوريه، اوجالان اعلام آتش بس يك طرفه كرد.
29 – 15 فوريه 1999: عبدالله اوجالان با پاسپورتی قبرسی در كنيا دستگير شد. دستگيری اوجالان نقطه عطفی در مبارزات دولت تركيه بر علیه پ.ك.ك بود. پس از اين واقعه دولت ترکیه وارد آخرين مرحله مبارزه با گروه تروريستی حزب کارگران کوردستان شده بود. اوجالان پس از دستگيري با بيان «در خدمت ملتم هستم» افكار عمومی خودی را جهت مرحله جديدی از مبارزات آماده ميكرد. گروه با اين پيام اوجالان وارد مرحله جديدی از مبارزه خود شد و فعاليتهای تروريستی مسلحانه فروكش كرد.
30 – 26 ژوئن 1999: در اين تاريخ اوجالان به استناد ماده 125 قانون جزايی تركيه محاكمه شد.در اين برهه، حزب کارگران کردستان برای جلوگيری از اعدام اوجالان به سمت آموزش نيروهای انتحاری روی آورده بود و تصميم بر اين شد كه شبه نظاميان آموزش ديده گروه تا سال 2002 در شمال عراق باقی بمانند. مطالبات حداكثری جای خود را به شعار «ما خواهان جمهوری تركيه دموكراتيك هستيم» داد.
31 – 34 – 11 آگوست 1999: اوجالان خواستار ادامه آتش بس و خروج نيروهای شبه نظامی گروه ازخاك تركيه شد. در سال 1999 با مطرح شدن معيارهاي سياسی كپنهاك (كانديداتوری تركيه برای اتحاديه اروپا) اوجالان تا سال 2002 خواستار حقوق فرهنگی كوردها بود. در اين ميان گروه درصدد لغو اعدام اوجالان و كسب امتيازات سياسی بود. پس از اين بود كه معيارهای سياسي كپنهاك هماند مطالبات گروه مطرح شد. اوجالان تصميمات خود را توسط وكيل های خود به سران گروه انتقال می داد.
32 – 27 دسامبر 2001: در اين تاريخ شورای اتحاديه اروپا در بيانيه ای كه در روزنامه رسمی خود با عنوان مبارزه با تروريسم و تدابير لازم ، نام سازمان تروريستی حزب کارگران کوردستان را جزء گروههای تروريستی عنوان كرد.
33 – 10 آوريل 2002: حزب کارگران کردستان با اعلام انحلال خود نام خود را به KADEK تغيير داد. در اين بازه پ.ك.ك دست به هيچ فعاليت تروريستی نزد.
34 – مارس 2003: دادگاه حقوق بشر در اروپا شرايط زندگی اوجالان در زندان را نرمال قلمداد كرد.
35 – 13 ژوانويه 2004: آمريكا پ.ك.ك و گروهكهای وابسته به آن از جمله kadek-kongra/gel را در ليست گروههای تروريستی قرار داد.
36 – 5 آوريل 2004: اتحاديه اروپا در اين تاريخ (PKK/KADEK/Kongra-gel) را جزء ليست گروههای تروريستی قرار داد.
37 – ژوئن 2004: گروه تروريستی حزب کارگران کوردستان (Kongra-gel )اعلام آتش بس كرد. از اين به بعد فعاليتهای گروه بر محور 2 استراتژی تبيين شد. اولی اقدامات مسلحانه ای كه ريسك پذيری كمی برای گروه داشته باشد و دومی فعال نگه داشتن فعاليتهای سياسی گروه، فعاليتهای سياسی بيشتر در راستای نزديكی به اروپا و عضويت در اتحاديه اروپا پی ريزی شده بود.
38 – 6 جولای 2005: نائب رئيس حزب HADEP ،حكمت فيدان، قبل از غير قانونی اعلام شدن حزب، پس از جلسه ای با گروه PWD برای فعاليتهای حزبی به تركيه بازگشت و در آپارتمانش واقع در دياربكیر به ضرب گلوله كشته شد. فيدان در پی اختلاف با حزب کارگران کردستان مسئوليت هماهنگی PWD (حزب دموكراتيك وطن دوست) كه رهبری آن به عهده برادر عبدالله اوجالان يعنی عثمان اوجالان بود را قبول كرد.
39 – 16 جولای 2005: بمب گذاری تروريستها در كوش آداسی باعث مرگ ده تن از جمله 2 ترويست ايتاليائی و انگليسی و زخمی شدن 13 تن ديگر شد.
40 – 17 جولای 2005: مقام ارشد پ.ك.ك در اتريش حسن اوزن با نام مستعار يوسف صالح به قتل رسيد. علت كشته شدن اورن مخالفت او با اقدامات مسلحانه تروريستی و مخالفت با دستورات اوجالان عنوان شد.
41 – 12 فوريه 2006: كانی ييلماز از مقامات ارشد حزب کارگران کردستان در اروپا در نتيجه بمب گذاری در ماشين شخصی وی كشته شد. ييلماز كه از سال 1990 فعاليتهاي پ.ك.ك را در اروپا رهبری می کرد، پس از اينكه ايتاليا درخواست پناهندگی اوجالان را رد كرد مقصر قلمداد می شد.
42 – 28 مارس 2006: حوادث دياربكیر: درگیری نظاميان ارتش با عوامل تروريست در مسير بين گول – موش در تاريخ 25 مارس منجر به كشته شدن 14 تن از تروريستهای عضو حزب کارگران کوردستان شد. در مراسم تدفين 4 تن از اين كشته شدگان ROJ TV كه به نوعی نقش سخنگوی تلويزيونی حزب کارگران کردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) را بازی ميكند با تحريك مردم باعث تعطيلی اكثريت بازار در دياربكر شد معترضين ادارات و برخی از بانكها را تخريب و به آتش كشيدند. 43 – 4 می 2006: اتوبوس حامل نظاميان و فرزندان آنها در اثر بمب گذار در جاده حكاری طعمه حريق شد و 21 تن از جمله 11 بچه كشته شدند.
44 – 11 آگوست 2006 : دفتر نخست وزيری عراق خبر از تصميم دولت مبنی بر تعطیلی و ممانعت از فعاليت دفاتر وابسته به حزب کارگران کوردشتان در بغداد خبر داد.
45 – 14 آگوست 2006: انگلستان نيز پ.ك.ك و KADEK/Kongra-gel را غير قانونی اعلام كرد.
46 – 28آگوست 2006: در پی سه انفجاری كه در مارماريس از توابع موغلا روی داد 10 شهروند انگليسی و 11 شهروند تركيه زخمی شدند.
47 – 28آگوست 2006: انفجاربمبی در مقابل ساختمان پليس امنيتی در آنتاليا موجب كشته شدن 3 تن و زخمی شدن بيش از 20 نفر شد.
48 – 28 آگوست 2006: دولت آمريكا با تأسيس نمايندگی ويژه در زمينه مبارزه با تروريسم حزب کارگران کوردستان در تركيه، ژوزف رالستون معاون اول سابق ارتش آمريكا را به سمت مسئوليت اين دفتر منصوب كرد. وی فرماندهی نيروهای ناتو بين سالهای 200 تا 2003 را به عهده داشت.
49 – 13 سپتامبر 2006: در بارك كوشلويولو در دياربکیر ترکیه بر اثر انفجار بمبی 11 نفر از جمله يك نوزاد كشته و 17 نفر ديگر زخمی شدند.
50 – 22 می 2007: در اثر انفجار بمبی در بازار آنا فارتالار در آنكارا 7 تن به همراه خود تروريست كشته و 91 تن ديگر از جمله 10 تبعه پاكستانی نيز زخمی شدند.
51 – 21 اكتبر 2007: حمله عوامل تروريستی به نظاميان تركیه در حوالی روستای داغليجان يوكسك اوا، از توابع حكارب 12 نظامب اين كشور كشته شدند.
52 – 3 ژانويه 2008: انفجار بمبی در دياربكیر جان 6 تن از جمله 5 دانشجو را گرفت و 67 تن از جمله 30 نظامی هم زخمی شدند.
53 – 27 جولای 2008: انفجار دو بمب در منطقه گون گورن استانبول 17 كشته و 154 زخمی به جای گذاشت.
54 – 13 اكتبر 2008: حمله تروريستی به پاسگاه آك توتون در شمدينلی سبب مرگ 17 سرباز و زخمی شدن 12 تن ديگر شد. در این درگيری 23 تروريست عضو حزب کارگران کردستان نيز کشته شدند.
55 – 5 اكتبر 2008: در نتيجه كمين تروريست ها، سر راه يك خودروی نظامی 6 پليس اين كشور كشته شدند.
56- 4 و5 آوریل 2009: حزب کارگران کوردستان که تا انتخابات مارس آتش بس اعلام کرده بود در پی انفجار یک مین دو نفر مامور امنیتی و4 نفر شهروند عادی زخمی شدند
57- 29 آوریل 2009: در پی انفجار مین در مسیر دیاربکر- بینگول 9 نفر نظامی ترکیه کشته شدند.
58- 28 می 2009: در پی انفجار مینهای کار گذاشته شده توسط تروریستهای حزب کارگران کردستان در مسی حکاری چوکورجا 6 نفر نظامی کشته شده و 8 نفر زخمی شدند.
59 – 28 آوریل 2010: در درگیری میان نیروهای نظامی ترکیه وعوامل حزب کارگران کوردستان 2 نظامی ترکیه کشته شده و2 نفر دیگر زخمی شدند.
60- 7 می 2010 : در درگیری نیروهای پ.ک.ک (PKK) با ارتش ترکیه در منطقه داغلیجا 2 نفر نظامی ترکیه و5 نفر از تروریستهای پ.ک.ک کشته شدند. منبع : سایت خبری تبریز سه سی
http://tinyurl.com/7grff2c
