پوشیدن لباس زنان حیله جدید طرفداران حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک
در شهر آدانای ترکیه گروهی از طرفداران سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) که با نام شاخه داخل شهری پ.ک.ک (یا ک.ج.ک) فعالیت می کنند با تجمع اقدام به آتش کشیدن ساختمانهای دولتی و پرتاب مولوتوف کوکتل و سنگ به سمت پلیس کردند.
همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید چندین زن جوان نیز در حال پرتاب سنگ به سمت پلیس ترکیه می باشند. پلیس ترکیه نیز برای پراکنده ساختن طرفداران حزب کارگران کردستان (Kurdistan Workers' Party) به سمت آنان آب فشار قوی می گیرد و به مانند همیشه طرفداران پ.ک.ک شروع به فرار می کنند. پلیس در تعقیب 4 نفر از این اشخاص می افتد و 4 نفر را نیز دستگیر می کند که به صورت تصادفی دستگیرشدگان زن نیز در بین 4 نفر می باشند، پلیس نزدیک دستگیر شدگان می شود و همانطور که در تصاور زیر مشاهده خواهید کرد، چهره و جنسیت واقعی این اشخاص به خوبی نمایان می گردد. دوباره یکی از حیله های همیشگی طرفداران ترور و تروریسم رو می شود. مردانی در لباس زن.
با توجه به تحقیقات صورت گرفته مردان به اصطلاح دامن پوشیده حزب کارگران کوردستان از اشخاص سابقه داری می باشند که چندین بار به جرم دزدی مهمان پلیس ترکیه بودند.
در بازپرسی های صورت گرفته علت پوشیدن دامن و لباس زنان از طرفداران پ.ک.ک پرسیده شد، که آنها این مورد را درخواست احزاب کردی خوانده و بیان کردند که به علت عکس برداری و فیلم برداری ترکیه و جهان از چنین مواقعی بهترین مورد استفاده از موقعیت زنان می باشد، به همین جهت لباس زنان را پوشیدیم.
منبع عکس ها:
http://tinyurl.com/cp4nf9g
طبیعتاً ائتنیک کرد ترکیه و منطقه باید و باید به حقوق انسانی، شهروندی، قضائی و دمکراتیک و ... خود در تمامی این مناطق برسد و شک و شبه ای نیز در این امر نیست، ملت ترک ساکن منطقه نیز به مانند دیگر ملل تحت ستم خود رنج کشیده از مباحث راسیسم و ائتنیکی می باشد ولی همانطور که بارها عرض شده زبان کردی به چه قیمت؟ آیا زبان کردی که در اذهان میلیتاریست پ.ک.ک، پژاک، ک.ج.ک و دیگر گروههای رادیکال کرد نقش بسته ارزشی معادل جان 30.000 شهرند ترکیه ای و بیش از 30.000 میلیتان حزب کارگران کوردستان (PKK) را دارد؟ آیا برای تحقق حقوق ملی راهی به جز کشت انسانها، رادیکالیم، ترویج خشونت و تروریسم و همین موضوعات این چنینی نیست؟ یا جامعه کرد به سبب بسیاری از موضوعات تاریخی میلیتاریزه به مسائل می نگرد؟ چرا جغرافیائی کورد قهرمان خود را از بین اشخاصی انتخاب می کند که جان انسانها را گرفته اند؟ چرا نویسندگان و اشخصای که واقعاً برای زبان کردی زحمت کشیده و جان خود را از دست داده اند هرگز بر زبان این گروهها جاری نمی شود؟
انسان گاهی با خود فکر می کند محتملاً مسئله زبان کردی، حقوق انسانی، قضائی، شهروندی و ... نیست، چون تمامی کنوانسیونهای حقوق بشری مخالف انسان کشی، تروریسم، رادیکالیسم، نژادپرستی و ... به هر قیمتی می باشند.
