اعتراضات داخلی در سوریه که اکنون بنا به گفته ارگانهای بین المللی به جنگ داخلی تمام عیاری مبدل گشته است سبب عدم کنترل بسیاری از شهرهای سوریه گشته و به تمام معنا دولت سوریه در کنترل سوریه عاجز مانده است.
بر اساس سخنان رسمی که از سوی حاکمیت سوریه منتشر شده است وجود سلاح های شیمیائی متعددی در سوریه سبب هراس جامعه جهانی شده است، بشار اسد و حزب بعث در سخنانی که چندی پیش در مصاحبه خود با تلویزیون ملی سوریه منتشر کردند از عدم استفاده از این سلاح های شیمیائی بر علیه مردم غیرمسلح خبر دادند و تنها در صورت وجود تهدیدی خارجی برای سوریه از استفاده به حق این سلاح های شیمیائی در مقابل دول خارجی خبر دادند. سخنان بشار اسد و مسئولین حزب بعث خود سبب عدم اطمینان از بهره برداری از سلاح های شیمیائی بر علیه مردم سوریه و معترضین گشت و در جامعه جهانی نیز نگرانی های عمیقی را سبب شد(1).
پس از حمله ای که در تاریخ 18 جولای 2012 در مقر امنیتی بشار اسد در دمشق منفجر شد بسیار از افسران عالی رتبه سوریه ای که موفق به فرار از ارتش سوریه گشته اند همگی در این موضوع که حاکمیت سوریه در صورت گسترش بیش از حد جنگ داخلی نخواهد توانست سلاح های شیمیائی را حفظ کند متوفق القول اند. به نظر آنان در صورتیکه سیستم سیاسی دولت سوریه تماماً نابود شده و دولت قادر به حفظ سردمداران خویش نمی باشد چطور می توان به حفاظت از سلاح های شیمیائی امیدوار بود. در دیگر سو اگر این سلاح های شیمیائی به دست مخالفین نیز بیافتد عکس العمل حاکمیت سوریه نیز شاید به دور از ذهن و در جهت استفاده از سلاح های شیمیائی باشد(2).
مهمترین سوال ترکیه و دنیا در مورد سلاح های شیمیائی سوریه عدم دسترسی گروههای تروریستی به مانند حزب کارگران کوردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) می باشد.
در حالیکه طی 30 ساله گذشته سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان بارها از سوریه تغذیه شده و اکنون نیز چندین شهر نسبتاً کردنشین سوریه توسط بشار اسد به شاخه سوریه ای پ.ک.ک با نام پ.ی.د واگذار گردیده است در داخل ترکیه نگرانی هائی را نیز از استفاده ابزاری از سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان بر علیه ترکیه که با گشاده روئی از معترضین سوریه ای میزبانی کرده است بوجود آمده است، سیاست مداران ترکیه بی شک از بدست آوردن سلاح های شیمیائی توسط سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان واهمه دارند.
دولت سوریه که سالها از سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (PKK) حمایت کرده و اکنون نیز به عنوان ابزار فشاری بر علیه ترکیه بهره می برد، شاید در صورتیکه خود در خطر از دست دادن حاکمیت سوریه باشد جام زهر را نوشیده و سلاح های شیمیائی را تقدیم سازمان رادیکال و خشونت طلب حزب کارگران کردستان کند. ترس سیاسیون ترکیه با بدست آوردن سلاح های شیمیائی سوریه مبدل شدن سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان به گروه تروریستی به مانند Aum Shinrikyo می باشد که در سال 1995 اعضای این سازمان تروریستی اقدام به پخش گاز شیمیایئ سارین در متروی توکیو کردند میباشد(3).
مهمترین تئوری ترکیه جلوگیری از عدم دسترسی سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان به سلاح های شیمیائی سوریه می باشد. برای استفاده از سلاح های شیمیائی همیشه لزومی به استفاده از بمب ها و موشک ها نیست همانطور که سازمان تروریستی Aum Shinrikyo در توکیو نیز با استفاده از کیسه ای پلاستیکی اقدام به این حمله تروریستی نموده بود(4).
سلاح های شیمیائی در صورت پخش شدن در فضا به تمامی انسانهائی که دارای حفاظ مخصوص نباشند کشنده و فلج کننده بوده و تاثیرات متعددی دارد. بسیاری از سلاح های شیمیائی سبب ذوب شدن پوست، بیماری های تنفسی و ریوی، سوزش چشم ها و کوری، اسهال و استفراغ، لرزش اندام ها، فلج شدن تاهای عصبی و .. گردید ه ونسب به دوز مصرف کشنده میباشد. (5)
سازمان تروریتی حزب کارگران کوردستان (Kurdistan Workers' Party) به علت اینکه از زمان حیاتش ابزاری در دست بسیاری از دول استعمارگر بوده، نتایجی که از بدست گرفتن این سلاح های شیمیائی متوجه ملل منطقه خواهد کرد نیز خود بسیار هراس انگیز و قابل تامل میباشد.
ترکیه با وساطت سازمان ملل قصد عدم بدست آوردن سلاح های شیمیائی توسط سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان را چند ماهی میاشد که آغاز کرده است.
منابع مورد استفاده:
1- Neil Macfarquhar and Eric Schmitt, “Syria Threatens Chemical Attack on Foreign Force”, NyTimes, 23 Temmuz 2012, Erişim: http://www.nytimes.com/2012/07/24/world/middleeast/chemical-weapons-wont-be-used-in-rebellion-syria-says.html?pagewanted=all
2- Milliyet, “ÖSO, Halep'teki karargahı ele geçirdi”, 08.09.2012, Erişim: http://dunya.milliyet.com.tr/oso-halep-teki-karargahi-ele-gecirdi/dunya/dunyadetay/08.09.2012/1593368/default.htm
3- Sheila Rivera, Weapons of Mass Destruction, ABDO Publishing, Minnesota, 2004, s.12-18.
4- Osman Şen, “Apocalyptic (kıyametçi) Terörizm ve Aum Shinrinkyo”, USGAM, 16.04.2012, Erişim: http://www.usgam.com/tr/index.php?l=807&cid=536&konu=24&bolge=0
5- Sheila Rivera, Weapons of Mass Destruction, ABDO Publishing, Minnesota, 2004, s.12-18. Erişim: http://soudotempodaabelhamaia.blogspot.com/2011/07/agente-laranja-na-amazonia.html, 12.09.2012
