کودکان زیر 18 کورد قربیانیان ایدئولوژی سوخته حزب کارگران کردستان

طی مروری چند دقیقه ای که از سایت های وابسته به سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان (Partiya Karkerên Kurdistan) داشتم با نکته قابل تامل و توجهی روبرو شدم و آنهم تعدد کودکان کرد زیر 18 سال که به عنوان به اصطلاح گریلا در خدمت تئوری ها و ایدئولوژی سوخته حزب کارگران کردستان در حال جان دادن و پرپر شدن می باشند.

کودکانی زیر 18 سال کوردی که به جای تحصیل علوم و فراگیری دوره های آموزشی در کوه های سربه فلک کشیده مهمترین سالهای عمر خویش را در جهت کشتن انسانها و سربریندشان گذرانده و به احتمال بسیار زیاد در یکی از عملیات های تروریستی حزب کارگران کوردستان کشته خواهند شد.

تعداد تصاویر زیر مجموعه کوچکی از به اصطلاح میلیتانهای زیر 18 سال کرد می باشد که در عرض چند دقیقه از مدیای رادیکال کرد جمع اوری کرده ام، تصایور مربوط به کشته شدکان 2 ماه پیش اند، تنها تامل کنید که طی حیات سیاه 30 ساله حزب های متعدد تروریست کرد چند کودک معصوم کورد قربانی این خشونت طلبی و ایدئولوژی سوخته ی اینان گشته اند.

براستی تاکنون چرا هیچ سازمان حقوق بشر کرد و یا دیگر سازمانهای حقوق بشری جهانی در مورد بکارگیری کودکان زیر 18 سال کرد لب نگشود اند براین جای سوال بسیار بزرگی میباشد.

ایدئولوژی سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان (Kurdistan Workers' Party) بدین جهت تاریخ مصرف گذشته می باشد که نزدیک ترین و موازی ترین گروه به تفکر سازمان تروریستی حزب کارگران کوردستان امروزه با 35 نماینده در مجلس ترکیه حضور دارد و حتی بحث هائی به مانند خودمختاری ، داشتن پرچم ملی، ارتش ملی و .. را به راحتی هر چه تمامتر در مجلس ترکیه بر زبان می آورد، در کجای دنیا قبل از لغو سازمان تروریستی ائتا چنین موردی را می توان یافت؟ آیا امروزه در ترکیه بدست آوردن حقوق ملی ائتنیک کرد با دیگر راههای دمکراتیک تری به غیر از انسان کشی قابل دست یافتن نیست؟ ترکیه ای که از سیاست های ترک کوهی به جائ یرسیده که امروزه حتی در قانون اساسی که در شرف نوشتن دارد حقوق کردها را با استانداردهای اروپائی در حال ضمانت کردن هست، آیا سازمان تروریستی حزب کارگران کوردتان، حزب شاهین های آزاد کردستان و دهها سازمان خشونت طلب و رادیکال کرد برای زبان کردی 30.000 انسان را کشته اند یا تنها ماشه ای در دست دیگر قدرتها بر علیه رشد و وتوسعه ترکیه بودند.

چرا نویسندگان، اندیشمندان، روزنامه نگاران، فعالین حقوق کودک، فعالین حقوق زن، فعالین حقوق انسان و ... کورد در مقابل بکارگیری کودکان زیر 18 سال کرد مهر سکوت را برگزیده اند؟ آیا با این سکوت خود مهر تائیدی بر سیاست های سوخته سازمانهای رادیکالی به مانند حزب کارگران کردستان، حزب حیات آزاد کردستان، حزب شاهین های آزاد کردستان و ... نمی زنند؟      

چرا جامعه کرد از بکار گیری ابزاری کودکان زیر 18 سال کورد توسط این سازمانهای خشونت طلب، نژادپرست، ضد انسانی و ... به ارگانهای بین المللی شکایت نمی کنند؟ کودکانی که حتی علت وجود خویش را در کوهها و کمپ های حزب کارگران کردستان نمی دانند به چه گناهی باید تاوان ایدئولوژی سوخته احزاب خشونت طلب و نژادپرست کرد را پس دهند...